بسیار عالی اجرا شده، بسیار تاثیرگذار – فستست نیوز

که در “بقایای روز اثر کازو ایشی گورو«استیونز پیشخدمت وفادار با تغییرات زمانه مبارزه می کند. مروارید هفته، رمان استادانه کازوئو ایشی گورو در سال ۱۹۸۹ است که درباره گذر زمان و اشرافیت انگلیسی است.

تقریباً ۲۰ سال قبل از اینکه کازوئو ایشی گورو برنده جایزه نوبل ادبیات شود، در سال ۱۹۸۹، «بازمانده روز» را نوشت. داستان پیشخدمت آرام استیونز، که در ارتباط با زمان در حال تغییر مشکل دارد، اثر اصلی او محسوب می شود. این کتاب برنده جایزه بوکر شد و توسط پیتر بیچ در گاردین به عنوان یک “شاهکار ظریف ناامیدی آرام” توصیف شد.

بیچ نوشت: “گاهی اوقات با متنی روبرو می شوید که آنقدر عالی اجرا شده، آنقدر تاثیرگذار و قابل تشخیص در مورد زندگی است که نمی توانید برای کسانی از شما که لحظه ای آزاد دارید، به آن ببالید.”

دیگران این کتاب را به عنوان یکی از بهترین های دهه (The Boston Globe) و “درخشنده و بی سر و صدا خرد کننده” (Newsweek) توصیف کرده اند.

در سال ۱۹۹۳، استیونز توسط آنتونی هاپکینز در فیلمی به همین نام جاودانه شد که هشت نامزدی اسکار را دریافت کرد.

زندگی از وظایف

برای The Remains of the Day، ما با پیشخدمت سالخورده استیونز آشنا می شویم که نقش پدرش را بر عهده گرفته است. استیونز نیز مانند پدرش، تا زمان مرگ به همان شیوه خود ویرانگر به خداوند خدمت می کند. اما زمانی که یک آمریکایی املاک را تصاحب می کند، به استیونز چند روز مرخصی پیشنهاد می شود. او بدون حرف، پیشنهاد را می پذیرد و به سمت خانم کنتون، خانه دار قدیمی که ناگهان آنها را ترک کرده بود، می رود.

او در طول ماشین سواری به زندگی خود به عنوان یک ساقی فکر می کند. برایش جالب نبود که در مورد زندگی سوال بپرسد. فراخوان او صیقل دادن و اداره کردن، بی سر و صدا و هموار بوده است.

از مسیر کم‌اهمیت و فشرده کتاب، تصویری از امپراتوری انگلستان نیز ظاهر می‌شود. اعمال قدرت و اخلاق خوب که توسط شکاف طبقاتی انجام می شود، به سمت زوال و فروپاشی می رود.

با نزدیک شدن به خانم کنتون، افکار دردسرساز به ذهنش خطور می کند. افکار وفاداری، وفاداری و وقار. آیا در این مفاهیم چیزی غیر از آنچه او همیشه فکر می کرد وجود دارد؟ و در مورد خانم کنتون چطور، آیا او نباید رویکردهای محتاطانه او را زمانی رد کند؟

زمانی که از ما می گذرد

اکثر منتقدان کتاب باقی مانده از روز فکر می کنند که اکثر خوانندگان نیمه آخر کتاب را خواهند بلعید.

خواننده می نشیند و به این فکر می کند که کی و آیا استیونز به اشتباهاتی که مرتکب شده است پی خواهد برد. این به مقدار زیادی فشار کمک می کند.

داستان پیشخدمت استیونز به عنوان تسویه حساب با اشراف انگلیسی خوانده شده است. اما همچنین می‌توانیم آن را بیشتر به عنوان یک داستان جهانی در مورد انسانی که آن زمان را ثبت نکرده است، بخوانیم.

این احتمالاً چیزی است که همه ما با افزایش سن در خطر تجربه کردن آن هستیم. من هیچ نویسنده دیگری را نمی شناسم که بتواند بیشتر از ایشیگورو به درون قهرمانان و ضدقهرمانان خود نفوذ کند. او ارتباطی شکست ناپذیر از انسان بودن برای بهتر یا بد بودن است.

پرتگاه را آشکار می کند

یکی از نابغه ها این است که چگونه ایشی گورو تقریباً به طور نامحسوس دیدگاه راوی را می پیچد تا خواننده کمی بیشتر از آنچه استیونس پیشخدمت انجام می دهد بفهمد. این حرکتی است که ایشی گورو در چندین رمان خود، از جمله انتشار سال گذشته “Klara And The Sun” از آن استفاده می کند.

«کلارا و خورشید» در اوایل بهار امسال به‌عنوان اولین کتاب ایشی‌گورو پس از برنده شدن جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۷ به‌طور همزمان در سراسر جهان عرضه شد. شکی نیست که کازوئو ایشی‌گورو جایزه نوبل ادبیات را برای نویسنده‌اش دریافت کرد. جذابیت خواننده عالی از طریق ترکیب پنج کلمه کلیدی: ناکازاکی، دیدگاه، کرامت، همبستگی و ارتباطات.

حتی استدلال هیئت منصفه بیان می‌کرد که ایشی‌گورو «در رمان‌هایش درباره نیروهای عاطفی بزرگ، ورطه‌ای را در زیر حس توهم‌آمیز ما از ارتباط با جهان آشکار کرده است». او در این «بازمانده روز» نیز پرتگاه را به خوبی اجرا کرده است. و ما می‌توانیم با این نیروهای احساسی با Never Let Me Go اثر ایشی‌گورو، شاهکار دیگری که به خاطر سبک نوشتاری‌اش شناخته می‌شود، ارتباط برقرار کنیم.

کازوئو ایشی گورو در سال ۱۹۵۴ در ژاپن متولد شد و در سن ۵ سالگی به انگلیس آمد. از سال ۱۹۸۲ اولین بار، او هفت رمان و یک مجموعه داستان کوتاه منتشر کرده است.