فعالان نوجوان آب و هوا، سیاناد را به دست می گیرند تا سیاستمداران را برای تغییر سیاست تحت فشار قرار دهند

فعالان نوجوان که بیشتر با مسیر پیاده روی خارج از خانه لنستر آشنا هستند، امروز به داخل دروازه آورده شدند تا نظر خود را در مورد سیاست آب و هوا بیان کنند.

او دانشجویان به TD ها و سناتورها گفتند که از آینده می ترسند و گفتند سیاستمداران باید بیشتر تلاش کنند تا انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهند.

آنها همچنین نسبت به روزهای نزدیک پیش رو ابراز نگرانی کردند و نسبت به شکاف بین روستائیان و شهرنشینان، خانوارهای ثروتمند و کم درآمد، آنهایی که حق انتخاب دارند و آنهایی که فاقد حق انتخاب هستند، هشدار دادند.

داریوش کونفال از شرکت لانگفورد گفت سیاست ناعادلانه آب و هوا “پتانسیل ایجاد یک جنگ فرهنگی را دارد که می تواند منظره ای مانند آمریکا ایجاد کند”.

او گفت که ایالات متحده تبدیل شده است: “مکانی که افراد در آن چنان در باورهای ضد تغییرات آب و هوایی خود تثبیت شده اند که ظاهراً راهی برای مبارزه واقعی با تغییرات آب و هوایی وجود ندارد.”

او یکی از ۳۰ نماینده Foróige و Comhairle بود که توسط کمیته Oireachtas در مورد محیط زیست و اقدام اقلیمی به جلسه ویژه در Seanad دعوت شدند.

بسیاری قبلاً در اعتصابات مدارس و تظاهرات آب و هوا در دروازه های خانه لینستر و ادارات دولتی محلی شرکت کرده اند.

پیپا هاکت، وزیر امور خارجه، ضمن استقبال از آنها در داخل، پذیرفت که تلاش‌های تاکنون برای مقابله با تغییرات آب و هوایی ناکافی بوده و چالش‌های مهمی در ۳۰ سال آینده در پیش است.

او گفت: “۳۰ سال دیگر شما تقریباً به سن من خواهید رسید.”

“اگر این به اندازه کافی ترسناک نیست، تا آن زمان، به عنوان یک ملت و به عنوان یک گونه، یا در رسیدن به اهداف انتشار گازهای گلخانه ای و معکوس کردن از دست دادن تنوع زیستی موفق بوده ایم یا در قلمروی کاملاً ناشناخته خواهیم بود.”

مسائل مطرح شده توسط سخنرانان جوان شامل سرعت آهسته انتقال انرژی، اشتباه در پیگیری رشد اقتصادی بی پایان در یک سیاره محدود و شستشوی سبز توسط تجارت بود.

کومیل مصطفی از کورک مد سریع را هدف گرفت و خواستار بازنگری اساسی در نحوه تولید لباس شد و به عنوان اقدامی فوری تر، برچسب زدن اجباری روی لباس ها با جزئیات تأثیر آب و هوای آن ها را خواستار شد.

او گفت که مصرف کنندگان حق انتخاب آگاهانه دارند اما اطلاعات در دسترس نیست.

چگونه می توان در یک سیستم بد، یک فرد خوب بود؟ او درخواست کرد.

سارا آیتکن از شرکت مایو گفت که فوروژ از رویکردی که آن‌ها آن را «پسرفت به سوی پیشرفت» می‌نامند، طرفداری می‌کند.

این سیاست شامل حمایت اضافی برای استفاده از روش‌هایی است که سال‌ها پیش استفاده می‌کردیم، به عنوان مثال، استفاده مجدد از بطری‌های شیر قدیمی برای شیر یا حمایت از شرکت‌هایی که محصولات لباس خود را به صورت رایگان تعمیر می‌کنند.

او گفت: “ما همچنین می خواهیم مهارت های زندگی مانند خیاطی و بافندگی را به همه جوانان دوره متوسطه معرفی کنیم که جوانان را تشویق می کند تا لباس های خود را تعمیر کنند و پایدارتر شوند.”

سخنرانان دیگر خواستار حمل و نقل عمومی مناسب برای روستاهای ایرلند، برای در نظر گرفتن انرژی هسته ای به عنوان یک انرژی سبز جایگزین، و کاهش سن رای دادن به ۱۶ سال شدند تا پیام هایی که امروز ارائه می شود در صندوق های رای تکرار شود.

لئو گالوین از فینگال گفت: “به عنوان یک فرد جوان، مانند بسیاری مانند من، نگران آینده خود هستم.”

ما به عنوان جوانان حق داریم روی سیاست‌های آب و هوایی که به آینده آسیب می‌زند تأثیر بگذاریم و در آن اطلاعاتی داشته باشیم تا آینده‌ای برای جوانان وجود داشته باشد.»