در 30 آوریل 2014، یک بیمارستان 300 تختخوابی 730 میلیون دلاری، زولا جابولانی (که بعداً بهکی ملانگنی نامیده شد) در Soweto افتتاح شد تا بار بیمارستان کریس هانی باراگوانات، که به جمعیت بیش از 500000 نفر از Soweto خدمات رسانی می کرد و ارجاع داده شود. از خارج استان نخست‌وزیر گوتنگ در آن زمان، Nomvula Mokonyane، از جامعه خواست که مراقب زیرساخت‌های جدید باشند.
وقتی در سال 2009 به قدرت رسیدیم، متعهد شدیم که بهترین ها را به سووتو بدهیم. بیایید این مکان را ارزشمند بدانیم.»
اما این مرکز بسیار تحسین شده، اولین بیمارستان جدید ساخته شده در گوتنگ از سال 1994، به زودی به دلیل خدمات ضعیف شهرت یافت. به جای بهترین ها، ساکنان سووتو می گویند که بدترین ها به آنها داده شد. تا سال 2020، مردم محلی به دلیل تعداد مرگ و میر ناشی از سوء مدیریت و خدمات بد، پس از انجمن خدمات تشییع جنازه، آن را Avbob نامیدند.
شکایات فاحش بود. تجاوز جنسی، تجاوزات فیزیکی، قتل، مرگ نوزادان، بی توجهی شدید به بیماران. در اکتبر 2020، روث مابیانا، مدیر عامل سابق، به دلیل دست داشتن در یک شغل به دلیل رسوایی نقدی برکنار شد و کمیسیون حقوق بشر در نوامبر 2020 تحقیقی را در مورد اداره این مرکز تشکیل داد.
10 سال بعد
یک دهه بعد، برای ساکنان Soweto تغییر زیادی نکرده است.
جک بلوم، سخنگوی بهداشت گاوتنگ برای اتحاد دموکراتیک (DA)، می گوید که نیاز قطعی به بیمارستان وجود دارد. اما تاثیر آن به دلیل محدودیت منابع مختل شده است.
“بیمارستان بهکی ملنگنی یک بیمارستان منطقه ای است که مشکلات زیرساختی دارد. به هدف خود نرسیده است. این مرکز با مشکلات تجهیزات دست و پنجه نرم می کند و هنوز واحدهای روانپزشکی مناسبی ندارد.
واقعیت این است که ما به بیمارستان‌های میانی بیشتری نیاز داریم زیرا فشار را از بیمارستان‌های دانشگاهی کم می‌کند و مقرون به صرفه است. اما مشکل این است که ما هنوز افرادی را داریم که ترجیح می‌دهند مستقیماً به بیمارستان کریس هانی باراگوانات بروند.»
مونوابیسی امباسا، رئیس کمپین اقدام درمانی (TAC) گوتنگ می‌گوید اگرچه بیمارستان بهکی ملانگنی تحت شرایط جدید ساخته شده است، اما خدمات مؤثری ارائه نمی‌کند.
«ما [TAC] ساختارها بیمارستان ها را برای اهداف نظارت و حمایت پذیرفته اند. ما اعضایی داریم که اغلب از بیمارستان Bheki Mlangeni استفاده می کنند. این مرکز از کمبود شدید منابع انسانی رنج می برد. همچنین با کمبود تجهیزات پزشکی پیشرفته که مانع از خدمات جراحی و تشخیصی می شود، با چالش های جدی مواجه است.
او می افزاید که زمانی که قطعی آب در ژوهانسبورگ رخ می دهد، که به یک اتفاق عادی تبدیل شده است، مراکز مراقبت های بهداشتی اولیه مانند کلینیک دروازه زولا و مرکز مراقبت های بهداشتی جامعه زولا اغلب خدمات را متوقف می کنند و بیماران به بیمارستان بهکی ملانگنی منتقل می شوند.
“به دلیل کمبود ظرفیت کافی، بیمارستان غرق خواهد شد. زمانی بود که این مرکز به دلیل ازدحام بیش از حد و ناتوانی در اجرای اقدامات کنترل عفونت با چالش مرگ و میر نوزادان مواجه بود.
در حالی که بیمارستان با چالش‌های زیادی مواجه است، پیشرفت‌های مثبتی نیز رخ داد، به طوری که بیمارستان یک بخش روانپزشکی مستقل 14 تختخوابی را در سال 2021 افتتاح کرد.
این پتانسیل در سال گذشته زمانی که اولین عمل جراحی قلب خود را بر روی دانش آموز کلاس 12 انجام داد که در حین تلاش برای نجات یکی از دانش آموزان از دزدیده شدن به قلب و سرش ضربه چاقو خورد، نشان داد.
با این حال همچنان به دریافت بررسی های ضعیف از بیماران ادامه می دهد.
سلامت نیوز در جریان بازدید اخیر از این مرکز جنگی، دو مرد جوان، برادر، را در طبقه سوم بالکن پیدا کرد که بدون پیراهن زیر آفتاب بعدازظهر در حال حمام بودند.
این جوان 21 ساله که از ترس انتقام خواست نامش فاش نشود، می گوید که دو هفته قبل که به بیمارستان رفت، به او گفتند که تختی در دسترس نیست.
من برای یک شرکت بازیافت در ژوهانسبورگ کار می کنم. دو هفته پیش که داشتم برای رفتن به خانه بعد از شیفتم آماده می شدم، به طور تصادفی روی شیشه شکسته پا گذاشتم. پایم ورم کرده بود و درد شدیدی داشتم. رئیس‌هایم بلافاصله مرا به این بیمارستان بردند زیرا به خانه نزدیک‌تر است.»
مرد جوان می گوید وقتی برای اولین بار به بیمارستان رسید، ساعت ها روی نیمکت ها منتظر ماند و در نهایت رفت.
خوابیدن روی نیمکت ها برایم ناراحت کننده بود، با وجود اینکه درد داشتم، توانستم به خانه بروم و صبح روز بعد برگشتم. پرستارها به من گفتند که خودم را ترخیص کرده‌ام، بنابراین باید یک پرونده جدید برایم باز کنند که آن هم ساعت‌ها طول کشید.»
او می گوید که در نهایت یک تخت به او اختصاص داده شد و قرار بود در همان هفته عمل کند. اما دو بار به تعویق افتاد. او می گوید: «می ترسم پایم قطع شود و نان آور خانه هستم.
سلامت نیوز با پرستارانی گفت‌وگو کرد که می‌گویند آنها مقصر همه مشکلات بهکی ملنگنی نیستند.
در مورد بیمارستان چیزهای منفی زیادی گفته شده است. مردم می گویند این “Avbob” است که ناعادلانه است زیرا بیماران زمانی که در حال حاضر به شدت بیمار هستند به اینجا می آیند. آنها تا آخرین دقایق صبر می کنند و انتظار دارند ما معجزه کنیم.»
یکی دیگر از پرستاران می گوید که بیمارستان 300 تختخوابی در تلاش است تا با تقاضای 11 جامعه در Soweto با جمعیت بیش از 1.6 میلیون نفر پاسخ دهد. این بیمارستان طیف وسیعی از خدمات از جمله مراقبت های سرپایی، ختنه پزشکی مردان، حوادث و اورژانس، زنان و زایمان، بخش نوزادان و اطفال را ارائه می دهد.
او می‌گوید: «ما مجبوریم از بیماران بخواهیم در نیمکت‌ها منتظر بمانند، در حالی که ما منتظر آماده شدن تخت هستیم.
ایجاد یک چرخش
“ساختمان نوساز زیبایی است و با مدیریت صحیح می تواند مفیدتر باشد. در این مرحله بیمارستان نیازمند مدیریت شایسته و صادق است. این بیمارستان بسیار جدیدی است که باید به خوبی اداره شود و متأسفانه این اتفاق نمی افتد.» بلوم می گوید.
این بیمارستان یک مدیر عامل موقت به نام دکتر مکابدی ماختا دارد که از سال 2020 پس از تعلیق روث مابیانا مشغول به فعالیت است.
استعلام رسانه ای به Gauteng Health ارسال شده است و پس از دریافت اضافه خواهد شد. – سلامت نیوز