در حال حاضر 32000 بیمار در لیست انتظار جراحی در بیمارستان های دولتی گاوتنگ هستند. و ریاست صحت این ولایت می گوید که این بیماران می توانند تا پنج سال برای عمل های خاص صبر کنند.
رئیس کمپین اقدام درمانی (TAC) Gauteng، Monwabisi Mbasa، این موضوع را ناشی از کاهش مداوم بار میداند. او می افزاید که قطع برق تمام 37 بیمارستان استان را تحت تاثیر قرار می دهد، حتی بیمارستان هایی که معاف شده اند یا ژنراتور دارند. او میگوید بیمارستان تمبیسا نمونهای از این است، زیرا روشن شدن ژنراتور پشتیبان آن میتواند تا 30 دقیقه طول بکشد که باعث تاخیر در جراحی میشود..
چندین بخش تحت تأثیر قرار گرفتند
بیمارستان آکادمیک کریس هانی باراگوانات، یکی از امکانات معاف، دارای بیشترین لیست انتظار با 10900 بیمار است. از جمله 1777 بیمار که چهار سال و پنج ماه برای تعویض مفصل ران و زانو منتظر خواهند بود.
بیمارستان آکادمیک شارلوت ماکسکه ژوهانسبورگ (CMJAH) دارای بیش از 2600 بیمار است که به کاهش بار، کمبود کارکنان و ماشین آلات آسیب دیده یا خراب نسبت داده می شود.
بیشترین آسیب دیده در CMH بخش اطفال است، جایی که او می گوید تعداد بیشماری از کودکان خردسال در لیست انتظار جراحی وجود دارد. همچنین یک لیست انتظار طولانی برای جراحی فک و صورت، زانو، لگن، ستون فقرات و عملیات ناوگان وجود دارد.
در بیمارستان منطقه سدیبنگ، فهرست طولانی بیش از 3000 بیمار را شامل می شود. بیشترین مناطق آسیب دیده جراحی برداشتن آب مروارید با 2250 نفر است که تا 9 ماه منتظر خواهند بود. اورولوژی، با تعداد 133 بیمار که باید تا 9 ماه صبر کنند. و 544 بیمار که تا سه سال منتظر جراحی های مفصل ران، مفصل و زانو خواهند بود.
تامین آب نیز به طور مستقیم با برق در هم تنیده است. وقتی برق وجود ندارد، آب را نمی توان به طور موثر پمپ کرد. حفظ پاکیزگی، بهداشت و هیدراتاسیون چالش دیگری است. کمبود آب باعث کمبود کتانی در بیمارستان ها شده است که یکی دیگر از عوامل لغو عملیات است.
مبسا می گوید که حرکت کارکنان، بیماران و تدارکات نیز تحت تأثیر قرار می گیرد زیرا آسانسورها در زمان تخلیه بار کار نمی کنند.
فروپاشی سیستم بهداشت عمومی
ما شاهد تسلیم شدن بسیاری از مردم در تسلیم جراحات و افزایش سریع تعداد کشته ها خواهیم بود. این یک فاجعه کامل خواهد بود. تأثیر شکست سیستم بهداشت عمومی هر روز در حال افزایش است و در سراسر امکانات گسترش می یابد. “
Mbasa میگوید جداسازی بیمارستانها از جوامع مجاور برای معافیت آنها از قطع برق به سادگی کلید زدن نیست. نمونه ای از این بیمارستان تمبیسا است. این ساختمان به بیش از 200 خانه در اطراف خود متصل است. بنابراین موثر بر معافیت ممکن است تا پنج سال طول بکشد.
متأسفانه، آنها هنوز باید به Eskom مراجعه کنند تا یک پست برق از نوع مستقر در بیمارستان ارائه شود، که یک فرآیند طولانی مدت است که چالش های فعلی ما را حل نمی کند.
TAC در حال تعامل با Gauteng Health MEC Nomantu Nkomo-Ralehoko برای اولویتبندی مسائل مربوط به برق در تمام مراکز بهداشتی عمومی.
تلاش GDoH برای مقابله با عقب ماندگی
GDoH میگوید ماراتنهای تئاتر دپارتمان، استفاده از سالنهای بیمارستانی خوشهای و همکاریها، پر کردن پستهای خالی حیاتی، و به حداقل رساندن اختلالات در تأسیسات از طریق طرحهای اضطراری، برخی از اقداماتی هستند که برای اطمینان از انجام هرچه بیشتر رویهها ممکن است.
موتالاتاله مودیبا، سخنگوی وزارت بهداشت گوتنگ، می گوید که انباشته های جراحی در سیستم مراقبت های بهداشتی عمومی ادامه دارد و لیست های انتظار طولانی را به عنوان “هدف متحرک” توصیف می کند.
“هیچ دلیل یا لحظه ای وجود ندارد. میتوان گفت که این مشکل به این دلیل شروع شده است که چندین چیز میتواند بر تعداد معوقهها تأثیر بگذارد تا از یک هدف به هدف دیگر منتقل شوند.»
بیمارستان آکادمیک کریس هانی باراگوانات از سیستم خوشه ای و شنبه ها برای کار بر روی پسماندها استفاده می کند که به صورت چرخشی انجام می شود. آنها براکی تراپی را برای اورولوژی شروع کرده اند تا تعداد بیماران سرطانی را کاهش دهند. براکی تراپی شکلی از پرتودرمانی است که در آن یک منبع پرتو مهر و موم شده در داخل یا در کنار ناحیه ای که نیاز به درمان دارد قرار می گیرد.
مودیبا اضافه کرد که دو سال پس از همهگیری کووید-19 به این موضوع کمک کرد زیرا هیچ عمل جراحی انتخابی انجام نشد. – سلامت نیوز