اسماعیل ون شالکویک، جوان 21 ساله اهل پولوکوانه، توده ای در نوک بینی خود دارد که در 10 سال گذشته رشد کرده و نفس کشیدن را برای او دشوار کرده است.
گاهی اوقات اندازه آن دو برابر می شود. او به سلامت نیوز می‌گوید وقتی این‌طور باشد، دردناک‌تر می‌شود. “راستش را بخواهید، درد هر روز بدتر می شود.”
رشد روی بینی او سوراخی در پایین دارد که ترشحاتی را ترشح می کند. مواد زرد رنگی که از رشد بیرون می آیند، اکنون مرا به انواع خاصی از موقعیت های خواب محدود می کند. به عنوان مثال، من نمی توانم در حالی که رو به بالا هستم بخوابم زیرا وارد بینی من می شود.
همه چیز از سال 2014 شروع شد، زمانی که ون شالکویک در سن 11 سالگی جوشی روی بینی خود ایجاد کرد. او می‌گوید: «فقط فکر می‌کردم این یکی از آن جوش‌های بلوغ است که خود به خود از بین می‌رود.
جوش پاک نشد در عوض، فقط به رشد خود ادامه داد. تا سال 2018 شروع به صدمه زدن کرد. این زمانی بود که فان شالکویک تصمیم گرفت از کمک پزشکی استفاده کند.
دور زدن در دایره
او به کلینیک وسترنبرگ رفت و به بیمارستان Mankweng ارجاع شد، جایی که در 4 دسامبر 2018 بستری شد تا زائد روی بینی‌اش برداشته شود. این اتفاق نیفتاد و او هشت روز بعد در 12 دسامبر 2018 مرخص شد و به او گفته شد که در ژانویه 2019 بازگردد. وقتی او برگشت، فان شالکویک می‌گوید که او را رد کرده بودند، زیرا کارت قرار ملاقات نداشت.
«بعد تصمیم گرفتم ترک تحصیل کنم [in 2019] چون دیگر زبان آموزان در مورد بینی ام اذیتم می کردند. بسیاری از آنها حتی مرا با اسم صدا می کردند.
او به تلاش برای کمک گرفتن ادامه داد. در سال 2022 کلینیک وسترنبرگ او را به بیمارستان پیترزبورگ ارجاع داد. ون شالکویک دوباره بستری شد، اما می‌گوید فقط به او مسکن داده شد و بعد از سه روز مرخص شد. باز هم رشد حذف نشد.
من حتی تصمیم گرفته ام همیشه تنها باشم زیرا از پرسیدن سوالاتی در مورد بینی ام خسته شده ام و چیزی که بیش از همه مرا آزار می دهد این است که حتی پاسخی هم ندارم.
زندگی با رشد هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی دردناک است. ون شالکویک ماهانه 400 روپیه برای خرید داروهای بدون نسخه برای تسکین درد خرج می کند، مبلغی که خانواده او به سختی می توانند از پس آن برآیند.
من در حال حاضر بیکار هستم. من حتی نمی توانم هزینه حمل و نقل را برای رفتن به درمانگاه بپردازم تا دوباره بپرسم چه مشکلی دارم.
انجمن پزشکی آفریقای جنوبی (SAMA) نگرانی های عمیقی در مورد بیمارانی دارد که هنگام مراجعه به مراکز بهداشتی عمومی کمکی دریافت نمی کنند.
حقوق بیمار
نیلین گیل، متخصص ارتباطات در SAMA، می‌گوید دریافت مراقبت با کیفیت برای بیماران مهم است. عدم ارائه مراقبت های پزشکی در مراقبت های بهداشتی عمومی نقض حقوق بیمار است.
“این نگران کننده است که یک بیمار که رنج می برد، گزارش شده است که مراقبت های کافی در مراکزی که به آنها مراجعه کرده است، دریافت نکرده است. این شکست ممکن است به عدم مراقبت و تضییع حقوق او اشاره کند.» “چنین مواردی نشان دهنده مشکلات بسیاری از شهروندان در دسترسی به مراقبت های با کیفیت در مراکز عمومی ما است.”
انجمن به Van Schalkwyk و سایر بیماران توصیه می کند که در صورت عدم دریافت مراقبت یا مراقبت پزشکی، شکایت خود را در مراکز بهداشتی و درمانی، با ادارات بهداشت استان، شورای پرستاری آفریقای جنوبی یا کمیسیون حقوق بشر آفریقای جنوبی ارائه کنند.
عدم پاسخگویی
این تنها فان شالویک نیست که نتوانسته پاسخی دریافت کند. در 10 مارس، Health-e News یک پرسش ایمیلی برای سخنگوی بخش بهداشت لیمپوپو، نیل شیکوابانا، ارسال کرد و بعداً با وی تماس تلفنی برقرار کرد و به او اطلاع داد که ما ایمیلی حاوی سؤالاتی در مورد وضعیت ون شالویک ارسال کردیم.
اما او پاسخی نداد.
ما همچنین در 19 مارس یک ایمیل در مورد وضعیت ون شالکویک به بخش بهداشت ملی ارسال کردیم. ما همچنین پرسیدیم که اگر بیماران احساس کنند مراقبت های پزشکی مورد نیاز خود را در کلینیک ها و بیمارستان های دولتی دریافت نمی کنند، چه اقداماتی می توانند انجام دهند. سخنگوی ملی، فاستر مهاله، ما را به سخنگوی استان هدایت کرد.
شیکوابانا هنوز پاسخی نداده است.
ما همچنین با بیمارستان هایی که ون شالکویک در آنجا بستری شده بود تماس گرفتیم و یکی از بیمارستان ها به تلفن پاسخ نداد. در حالی که دیگری می‌گوید اجازه ندارند با رسانه‌ها صحبت کنند، اما شخصی که با او صحبت کردیم پیشنهاد کرد که ون شالکویک برای معاینات بیشتر برای دریافت کمک به بیمارستان بازگردد.
ما با فن شالکویک در تماس خواهیم بود تا ببینیم آیا او کمک مورد نیاز خود را دریافت می کند یا خیر. – سلامت نیوز
